Altijd in Los Barrios gewoond maar was het daar zat. Ze hebben er geen respect voor ons. Fabienne vond me in zo'n raar huis waar niemand meer uit komt en nam me mee. De koning te rijk was ik en veel vriendschappen opgebouwd.

Al snel verhuisde ik naar Vivien waar ik schoenen en sokken verhuisde. Het was wel fun daar maar ik miste een baas. Iemand die duidelijk vertelde wat hij van me verwachte.

Nou die heb ik gevonden zeg, doe net of ik hem niet hoor haha. Later ontdekte ik dat mijn nieuwe baas ervoor had gezorgd dat ik bij Vivien kon logeren. Samen lekker op de bank televisie kijken, me lekker laten verwennen en mooie wandelingen maken. Op 16 juni nam ik het vliegtuig (enkeltje hoef ik tenminste niet terug) en vloog naar Nederland. Kroop op de schoot van mijn nieuwe baasje en voelde me helemaal happy.

Met Chester heb ik een goede band opgebouwd en al snel met alle honden hier op Carisborg. Het is fun maar wel hard werken zeg. Siësta kennen ze niet en 's morgens om 7 uur al uit mijn nest. Voor de rest weten ze niets van mijn verleden en dat wil ik ook zo houden.
Chester is mijn maatje en ondanks dat ik hem vaak lastig val beschermt hij me wel. Wat kan me nu nog gebeuren?