Toen mijn baasjes me zat waren hebben ze me opgesloten in de kelder. Bah wat vies zeg. Geen licht en altijd vochtig. Tot op een dag ik mee moest naar de dieren dokter, Raar dacht ik, ik ben toch helemaal niet ziek. Ze wilde me een spuitje laten geven naar de hondenhemel. Tjee ik ben pas twee en dan nu dit.

 

De vriendelijke dieren dokter deed dat niet en dus ben ik naar Fabienne gewandeld in de hoop daar een nieuw leventje te vinden. Op 26 februari kwam ik binnen gewandeld en werd er liefdevol opgevangen. Ik had het meteen naar mijn zin. Toch wilde ik liever naar Nederland of België gaan en dus heb ik een fotoshoot genomen waarin ik me zelf kon aanprijzen. Haha die meneer wilde er niet eens geld voor hebben en dus deed ik de film ook maar meteen erbij. Ik moest aan Lassie en Rintintin denken en schoot in de lach. Zou ik net zo’n ster kunnen worden?  Nou ja, het filmpje deed het wel en al ras was daar iemand in Nederland die vragen over me stelde. Liever wilde ik ze zelf beantwoorden maar die computers waren me nog te moeilijk. In ieder geval krijg ik al briefjes van mensen tot helemaal uit Nieuw Zeeland toe. Het eerste speeltje  komt zelfs daarvandaan. Heerlijk toch en weet je wat nog leuker is, ze zijn zelfs Spaans aan het leren.
 

Nou in een mum van tijd heb ik toen een ticket gekocht naar Nederland en hem laten weten waar ik zou landen. Hoop dat hij me met de auto oppikt want na die lange reis heb ik even geen zin meer. De tijd hier heb ik doorgebracht met mijn vrienden en we hebben het er heel vaak over gehad dat de wereld zo slecht nog niet is. Je moet er wel wat voor doen en altijd vriendelijk blijven.